dinsdag 1 december 2009

LICHTFEESTEN

De achtarmige kandelaar van het Chanoekafeest: Los van de acht kaarsen op een rij bevindt zich in het midden(uitstekend naar voren) nog een kaarsje waarmee de andere kaarsen worden aangestoken.
Men noemt dit kaarsje “de dienaar”.Hier vinden we ook de verbinding naar Jezus zelf.
Want als Jezus al die duizenden lichtende kaarsen ziet die in de huizen van de Joden zijn ontstoken met het oog op het komende Chanoekafeest roept Jezus luid
“Ik ben het Licht der wereld. Wie Mij volgt ,loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft (Joh. 8 :12)

Feest van Licht (joods feest): Chanoeka
Chanoeka (spreek uit als: Ganoekaa) is een van de kleinere Joodse feesten, dat met name door invloed van enerzijds de Verlichting en kerstmis en anderzijds het zionisme de laatste eeuwen aan belang heeft gewonnen. Er gelden geen halachische verboden, behalve enkele kleine beperkingen rond de tijd dat de kaarsen aangestoken moeten worden en wanneer zij branden. Herdacht wordt de herinwijding van de Tempel van Jeruzalem in 164 v.Chr. door Jehuda haMaccabi.
Volgens de rabbijnse legende was er slechts één kruikje kosjere olie voorradig om de menora te branden tijdens de reiniging van de Tempel. Het kruikje raakte echter niet leeg voordat nieuwe zuivere olie was toebereid.

Kerstfeest (Christelijk)
Oorsprong:
De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. In de Scandinavische talen heet Kerstmis tot op vandaag jul. Het Joelfeest was het Germaanse zonnewendefeest. Het duurde twaalf dagen, waarvan de kortste dag van het jaar, in de huidige kalenderrekening 21 december, de belangrijkste was. Men ontstak Joelvuren.
In de vierde eeuw zorgden keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege Kerk ervoor dat Kerstmis op 25 december zou worden gevierd. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus (=de onoverwinnelijke zon). Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd (zie Joh. 1), zou Constantijn I - volgens bepaalde auteurs - hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien - en dit feit is invloedrijker geweest bij de opkomst van de viering van de geboorte van Christus als kerstmis - waren de dagen rond 25 december reeds de vrije feestdagen der saturnaliën.

Lichtjesfeest (India)
DIVALI
Divali, ook genoemd Deepavali, Diwali of Deevali is een van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme en vindt zijn oorsprong in India. Het woord is afgeleid van het Sanskriet dipavali, dat een rij lichtjes betekent. De olielampjes, Dipa, traditioneel een kleigebakken lamp, Diya of Dia, met katoen wattenlontje en geklaarde boter (ghee). Tijdens het feest worden dan ook door het huis en op de erven lichtjes aangestoken. Divali, ook bekend als Lichtjesfeest, wordt symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis, overwinning van de gelukzaligheid over de onwetendheid”. Divali is het enige feest dat heel India verenigt.
Er zijn meerdere rituelen rondom Divali.
De mensen én hun huizen horen rein te zijn tijdens Divali; dat wil zeggen zuiver en schoon. Hindoes vasten op de vijf dagen van Divali; dat wil zeggen dat men geen vlees, ei(producten) of ander voedsel eet waarvoor dieren lijden, worden gebruikt of voor worden gedood.
Tijdens het feest wordt veel traditionele zoetigheid gemaakt en rondgedeeld. Divali viert men gewoonlijk in huiselijke kring, maar ook in de Mandir (Hindoe gebedshuis) wordt tijdens Divali een dienst gehouden. Tijdens de derde dag wenst men elkaar, in Nederland vaak telefonisch, Shubh Diwali, wat Gelukkig Lichtjesfeest betekent.

donderdag 19 november 2009


Vanuit TVN-Studiecentrum Assen

Waartoe Kennis ons kan leiden!


Kennis kan de weg naar de Waarheid zijn, de juiste kennis leidt ons naar het pad naar binnen.
Het is niet de kennis die ons tot inwijding leidt, het kan ons slechts leiden naar het pad dat naar het leren kennen van het echte zelf is, naar dat wie wij echt zijn.

Het wijst ons de weg naar het Pad van Loutering of Proefpad.

Theosofie leidt ons de weg naar dit pad en nog verder als wij dat aankunnen. Het kan een totale ommezwaai betekenen in veel overtuigingen waar we mee geleefd hebben en die ons leven hebben gevormd van wat het nu is.

Als kennis ons een gevoel geeft van herkenbaarheid, doch het moedigt niets in ons aan tot verandering, dan zal het meer van het zelfde zijn, iets wat wij al vaker gehoord hebben en wat vertrouwd kan aanvoelen. Doch als kennis diep in ons iets aanraakt en ons hart beroert, kan het in een oogwenk iets in onze manier van denken veranderen, en erna zullen we nooit meer dezelfde zijn. Slechts de vorm (de buitenkant) kan voor anderen dezelfde zijn, doch innerlijk is de mens aan het veranderen. Hij/zij verandert naar de vorm die het Goddelijke Wezen (die men in wezen echt is), opdat het zich kan manifesteren.

Het is daarom aan ons de juiste kennis aan te voelen bij alles wat ons onder ogen komt, opdat wij later kunnen aanvoelen dat wat eerst de leer van het oog genoemd wordt zal veranderen in de Leer van het Hart.
-----------------------------------------------------

“De sterkste karmische oorzaak is de kracht der gedachte, en dit geldt zowel voor volkeren als voor individuen.”

(blz. 95; Annie Besant- EEN STUDIE OVER KARMA)
------------------------------------------------



De Aquariusgedachte van juiste menselijke verhoudingen

van de Tibetaan:
Het denken van de mensen in deze tijd gaat uit naar het Waterman-Tijperk of zij dat beseffen of niet. De toekomst zal juiste menselijke verhoudingen te zien geven, een juiste gemeenschap, eerlijk alles delen, (wijn, bloed, leven en brood, economische voldoening) en goede wil. Wij hebben ook een beeld van de toekomst der mensheid wanneer alle volkeren verenigd zijn in een volkomen begrijpen van elkaar, en de verscheidenheid in talen – als symbool van de verschillende tradities, culturen, beschavingen en gezichtspunten geen barrière meer vormt voor juiste menselijke verhoudingen. In het centrum van al deze beelden is de Christus te vinden. (Blz. 148-149 ‘de Bestemming der Volkeren’, Alice A. Bailey.)
---------------------



Quote by the Tibetan:
The vision in men's minds today is that of the Aquarian Age, even if they recognise it not. The future will see right relationships, true communion, a sharing of all things (wine, the blood, the life and bread, economic satisfaction) and goodwill; we have also a picture of the future of humanity when all nations are united in complete understanding and the diversity of languages - symbolic of differing traditions, cultures, civilisations and points of view- will provide no barrier to right human relations. At the centre of each of these pictures is to be found the Christ.

(The Destiny of Nations p. 152, Alice A. Bailey)

De stem van de Stilte

Compassie uit “De stem van de Stilte “ H.P.Blavatsky

“Compassie” is geen eigenschap. Het is de Wet der WETTEN… het licht van eeuwigdurende Gerechtigheid, waardoor alles is zoals het zijn moet, de wet van eeuwige liefde. Hoe meer u daarmee één wordt, uw zijn versmolten met het ZIJN daarvan, hoe meer uw Ziel zich verenigt met dat wat IS, des te meer u VOLMAAKTE COMPASSIE zult worden

(fragment 3, 300-301).
-----------------------------------